DE TRIMSALON

TONEELSTUK

Sketch voor vier personen en een triplex-hond

In De Trimsalon raken de persoonlijke en professionele belan- gen van de hoofdpersonen verstrengeld. Helaas is de hond daar ook de dupe van.

Voorlopig:

Toneelgroep

...

Spelers

... als Donna van der Kluyff
... als Brokken
... als Barry
... als Tim Sanders
triplex Tin-Tin als Tin-Tin

Kledingadviezen

...

Grime

...

Decorstukken & rekwisieten

...

Licht & geluid

...

Tekst

Bas

Regie

...

Toneelbenodigdheden

• Paal met twee draaibare opschrift-borden (1. ' TRIMSALON "HAPPY" ' ; 2. ' GESLOTEN / END ')
• Kleine douche-cabine met saloon-deurtjes en gordijnen; kapstok
• Rode Poef, drie fauteuils, rijdbaar thee-tafeltje met tondeuze, rode shampoo en grote coupeer-schaar, grote plant, twee bijzet-tafeltjes, asbak, telefoon, kopjes
• Twee foto-lijsten, honderiem, twee paraplu's, gele voederbak, peterselie, paar schijfjes tomaat, handdoek, blonde pruik.
• Kleding

KARAKTERS

Donna (45 jaar) is de geroutineerde eigenares van Trimsalon "happy". Deze salon was, en is, een begrip in de wereld van de wat beter gesitueeerde honden-bezitters, ondanks het voortijdig wegvallen van Donna's echtgenoot en mede-oprichter Jack van der Kluyff. De charmante daadkrachtige weduwe schuwt het contact met de andere sexe niet, en daar lijkt ook weinig reden toe.

Tin-Tin (3 jaar) is een gehoorzame, schrandere poedel. Tin-Tin heeft een hekel aan Barry.

Tim Sanders (36 jaar) is een doorsnee TV-persoonlijkheid. Hij heeft een neus voor trubbels, op welk terrein dan ook. Hij bereidt een talk-show voor over controverses in de relatie tussen mens en hond. Donna van der Kluyff en Brokken zijn gasten in zijn volgende show.

Brokken (43 jaar) is een deskundige honden-fokker, honden- psycholoog en asiel-houder. Voorbeeldig in de communicatie met honden, maar nauwelijks op de hoogte van goede omgangsvormen.

Barry (32 jaar) is een man, daar houdt, helaas, alles mee op.

Aard en indeling

TEKST

[Donna draagt een opzichtige, enigszins doorzichtige roze regenjas, daaronder zit ook Tin-Tin en een pakje sigaretten in jaszak. Donna in mantel-pakje, vrij hoge hakken (?), spreekt licht geaffecteerd. Komt met paraplu half gesloten op, van rechts] [Gaat paraplu uitschudden en wegzetten bij kapstok links] [Halverwege dat oversteekje tekst openen]

Tin-Tin, Tin-Tin, Tin-Tin! [overdreven]. Niks voor ons he?, zulk weer. Hondeweer, hondeweer, hondeweer. [Zet plu weg, keert terug naar midden toneel, bij poef] Maar ja, vrouwtje moest sigaretjes he? Ja, sigaretjes. Bij het tabaks-zaakje, ja. Lieverd. [Ontdoet zich van Tin-Tin, plaatst haar op de rode poef, snoet naar middelste fauteuil, ze hangt snel jas weg, haalt er het pakje sigaretten uit, en neemt plaats op middelste fauteuil]. Zenuwtjes, allemaal zenuwtjes. Vrouwtje wil weer beroemd worden [trekt hoge hakken uit en wil een opsteken, ziet dan echter in dat Tin-Tin nodig eten moeten hebben, steekt wel sigaret op, maar loopt naar 'aanrecht' links, op aanrecht staan klaar: vleesbrokken, peterselie, tomaat]. Ach nee, m'n schatje heeft natuurlijk trek, arm schaapje. [Dooft sigaret bij aanrecht, vlees in gele bak, behoorlijk theatraal garneren, ruime bewegingen]. 'T vrouwtje staat al in de TV-gids hoor; [Opgetogen] "In z'n talk-show ontvangt Tim Sanders dit maal trimsalonhoudster Donna van der Kluyff en kinofiel Brokken, de bekendste top-fokker van het moment" , en staks zijn ze hier Tin- Tin, hier! [voer is klaar] [telefoon gaat]
[RRRing---RRRing]
Oe, oe [opgewonden gilletje] Ik kom, ik kom.
[RRRing---RR] U spreekt met Donna van der Kluyff, trimsalon "Happy"', voormalige trimsalon Jack en Donna van der Kluyff, goedemiddag, wat kan ik voor u doen?
[korte pauze]
Nee toch, nee toch. Echt? Nee toch, dus u. Nu al. Nee toch. Nee hoor. Nee meneer Sand. Nee meneer Sander, geen enkel. Nee, geen enkel punt. Als u bij wijze van speken gisteren gekomen was had ik u er ook ingelaten! Ja hoor. Ik overdrijf niet. Tot over twee minuten, ja, ja hoor, daaag.[hoorn erop] Ik had me nog willen verkleden, Tinnetje! Of kan dit ook wel? Het is maar een voorgesprek, he? Zo maaar doen? [Ruimt een beetje op, zenuwachtig rokend] Let jij maar even op de bel [draait Tin-Tin met koppie naar rechts] [Even stil] [GONNGG-GONNGG] Jij wist al dat de bel zou gaan, bel zou gaan, he? Ja. [Donna naar rechts om open te doen]

San: Ik voel me net een verzopen kat! Nogmaals sorry dat ik zo vroeg ben!
Don: Nou, beter vroeg dan nooit!
San: (lachje) Die onthoud ik! [ziet Tin-Tin] Dit uw eigen hond?
Don: Ja-aa.
San: U heeft iets met poedels, niet?
Don: Ja-aa.
San; Nooit andere honden gehad?
Don: Nee-ee. Nee, een poedel, hoe kan ik het uitleggen...
[San. wacht geinteresserd af] De poedel past eigenlijk overal bij: bij het interieur, bij kleding, klassieke kleding vooor- al, maar ook bij eigentijdse mode. De poedel is prachtig in model te brengen...
San: Deze heeft Louis-Seize-pootjes als ik me niet vergis.
Don: Exact. Precies zoals het dressoir in mijn huiskamer. Dat soort mogelijkheden biedt de poedel. Ach weet u, een poedel staat voor standing, voor prestige, voor luxury. En, last but not least, de poedel verleent z'n vrouwtje een zekere status.
San: De poedel blijkt vooral bij wat oudere eenzame dames geliefd. Enig idee waarom?
Don: Pikante vraag, ga ik niet op in. Ik hou het op schrander- heid, gehoorzaamheid, sociaal gevoel.
San: Heeft u ook een kapstok?
Don: Ja-zeker! [wacht ontdeugend]
San: [tegen Tin-Tin] Apporte!
Don: Nee, meneer Sanders, volgt u mij maar!
San: Graag.
[Don + San naar kapstok links] [Donna 'presenteert' de kapstok zoals assistentes bij TV-shows gewonnen koelkasten etc. pre- senteren: arm-gebaar, kleine plie]
Don: Zie hier.
San: [hangt jas op] [blik valt op foto-lijst] Mag ik?
Don: [is zeer ingenomen met S' belangstelling] Ga uw gang!
San: [naar midden huiskamer] Met die schaar dat bent u?
Don: Dertig jaar jonger, ja.
San: En de andere twee ...
Don: Dat zijn m'n helden! [Don stelt zich naast San op] Dit links is wijlen Jack zaliger Van der Kluyff, m'n echtgenoot, en dit rechts..
San: Is Lassie.
Don: De echte Lassie, god hebbe z'n ziel.
San: Hoe lang geleden zijn ze o...
Don: Jack is nu negen jaar heen, en Lassie, eh, Lassie is nu 16 jaar en 231 dagen heen.
San: En die foto is uit 1965, waarom houdt u die schaar vast?
Don: De foto is gemaakt op de dag van de opening van de trim- salon. Lassie had het lint doorgebeten voor 160 man publiek, zonder oefening, training, of wat dan ook (!), en toen heb ik [hier glijdt een gelukzalige glimlach over haar gezicht]. Toen heb ik Lassie mogen bijpunten!
San: Haren ze erg uit, Schotse Collies?

Don: ['ontwaakt' uit haar 'droom'] U kon wel een Noorderling zijn, dat nuchtere.
San: Sorry.
Don: Ik heb natuurlijk de haren van Lassie nog, in een gebor- duurd zakje.
[buigt voorover, voor Sanders langs]
San: Mag ik weten wat u op heeft?
Don: [Veert gepikeerd overeind] Geen druppel! Hoe komt u erbij, het is nog maar middag!
San: [gegeneerd lachje] Nee, sorry, u ruikt zo heerlijk, uw parfum, uw parfum.
Don: [gerustgesteld en gevlijd] [denkt na] Dinsdag, Chanel 488!
San: Betoverend.
Don: [stiltetje, enigszins verlegen] Neemt u gerust plaats.
San: [wacht iets 'te' lang]
Don: [wijst] Die fauteuil?
San: [verlegen, zacht] Goed.
Don: Wilt u koffie?
San: Alstublieft.
Don: Ik zou het erg op prijs stellen als u mij tutoyeert.
San: Ik ga daar pas toe over als u mij tutoyeert.
Don: Dus je [nadrukkelijk] wilt koffie, Tim? [nadrukkelijk].
San: Heel graag, Donna [nadrukkelijk] [Honingzoete blikken] [Donna naar aanrecht]
Don: Suiker, Tim?
San: Suiker, Donna, en melk, Donna.
Don: Oh oh, oh. [Donna met twee kopjes op weg naar Sanders, struikelt over hondevoer-bak van Tin-Tin, en morst daardoor heel licht op Sanders]
Don: Oe, oe, oe, nou heb ik gemorst! [haalt doekje en keert terug]
San: [blijft met kop en schotel ietwat beteuterd zitten]
Don: [Buigt met doekje opnieuw ver over San heen] Op deze pantalon is bijna niet te zien waar het zit, overal een beetje misschien wel.
San: Nou ..
Don: Ik wrijf een beetje stevig, zo, zo, alles beter dan de stomerij, he?
San: Nou ..
Don: Als jij nou even het oortje beetpakt.
San: Oortje?
Don: Van het kopje, dan wrijf ik de schotel schoon. [voegt broeierig de daad bij het woord] Ik schaam me zo, ik schaam me zo!
San: Chanel 488, he?
Don: Om u te dienen [lichte plie].
San: Je [nadrukkelijk] te dienen.
Don: [zacht] Je. [Don gaat dan doekje wegbrengen, waarschuwende vinger tegen Tin-Tin (alsof het arme dier de etensbak heeft laten slinge- ren]
San: Brokken laat lang op zich wachten!
Don: Ja. [Ze arriveert bij de foto] Zal ik wijlen-Jack-zaliger en Lassie zaterdag meenemen naar de opnames?
San: Heb je hun ook bewaard? Sorry. Je bedoelt de foto. Graag Donna, goede shot die foto, goede shot.
[Donna hangt foto op vertrouwde plaats, struikelt bijna weer over de voeder-bak]
Don: Ach meisje, ach meisje, wat een honger zul jij hebben! [plaatst Tin-Tin en voeder-bak achter eigen fauteuil, komt met blaadje groen in de mond weer omhoog, neemt plaats op eigen stoel, steekt sigaret op].
Don: Ik verwacht hem toch wel elk moment.
San: U kent hem persoonlijk, neem ik aan?
Don: Nou nee, eigenlijk niet. Vier jaar geleden was een excur- sie naar de laboratoria van de Bonzo. Toen heb ik hem kort ontmoet. Een echte natuurman he, Brokken. Natuurmens ten voeten uit. Kenner hoor, zonder meer. Iedereen kent hem na- tuurlijk als top-fokker. Dat hij met die druipende honden terugkeert naar huis.
San: Die reclame-spot.
Don: Bij dat spotje zijn Tin-Tin en ik niet weg te slaan bij de buis hoor. Nee hoor, dat is zo indrukwekkend, zo stoer, daar houden we gewoon van, he Tin-Tin? Dat die honden zich zo uitschudden, dan lopen je toch de koude rillingen over de rug?
San: Nou ..
Don: En dan nog asiel-houder ook, en dierenpsycholoog.
San: Ik weet natuurlijk wel wie ik uitnodig voor m'n shows. Toch denk ik dat Brokken ..
[GONNGG-GONNGG]
[Donna staat op, plaatst Tin-Tin op poef, snuit richting Sanders]
Don: Ik kom! Ik kom! [Doet Brokken, naast het toneel, open] [Brokken als eerste binnen (regenlaarzen, noordelijk accent)] [Brokken is op weg naar Sanders, maar heeft, uiteraard, eerst oog voor Tin-Tin]
Brok: Dubbel-hybride-gekruiste-Schots-Ierse-dwergpoedel.
Staande schouderhoogte kan oplopen tot 33 centimeter. [Steekt kort hand uit] Brokken!
San: Sanders. Don: Tin-Tin heet ze.
San: Goede reis gehad?
Brok: We zaten in dezelfde trein. U had mij niet in de gaten toen u in die taxi stapte. Maakt ook niet uit, maar ik ben gaan lopen. Er zat trouwens niet veel bij.
San: Niet veel bij?
Brok: Dat ene schnauzertje, dat was nog wel aardig. Ik loop nog te piekeren of er vals bloed bij zat, of toch gewoon artrose van de voorpoten. Zal ik maar gaan zitten?
Don: Zal ik uw jas even aannemen?
Brok: Nee, dank u wel, ik trek 'm zelf wel uit. 'T moet toch wel artrose geweest zijn, lijkt me zo. [legt jas naast zich weg, neemt plaats]. [Iedereen zit].

San: Ah bon. Laten we de voorbespreking kort houden zou ik zeggen. Ik hoop dat jullie zaterdag om drie uur in Hilversum willen zijn, dit in verband met het schminken voor de opnames.
Brok: Jullie doen het maar met de blosjes die ik nou ook heb.
San: Zoiets vreesde ik al Brokken, kom maar om vier uur. Goed, zaterdag: troubles in de trimbranche!
Brok: Altijd dat Engels!
Don: Het allitereert prachtig.
Brok: Schone schijn, alleen maar om de schone schijn.
San: Je kunt het zelf ook aardig.
Brok: Onbewust.
Don: Trammelant in de trimbranche kan ook!
Brok: Branche is ook buitenlands.
San: Ik had op een korte voorbespreking gehoopt. Donna jij hebt de laatste tijd nare ervaringen gehad.
Don: Ja, in onze branche
Brok: Tak
Don: In ons vak komen we twee grote problemen tegen.
San: Te weten?
Don: Steeds minder klandizie door de recessie en door..
San: Actie-groepen?
Don: Exact. Ze zijn tegen de onnatuurlijke behandeling in trimsalons.
Brok: Tercht.
Don: Nee, niet terecht.
San: Ga nog even door op die actiegroepen.
Don: In mijn salon heb ik nu drie keer het dierenbevrijdings- front op bezoek gehad. Tin-Tin hebben ze ook twee keer be- vrijd, he Tin-Tin? Ze maken geen afspraak om te komen, ze komen gewoon, een razzia, en alle aanwezige hondjes worden bevrijd, of hun coupe nou af is of niet, zonder aansziens des persoons.
San: En daarna?
Don: Meestal geven ze na verloop van tijd de beestjes wel terug, maar een van mijn klanten, een directeur, heeft alleen nog maar ansichtkaartjes uit Kopenhagen mogen ontvangen en een brief.
San: Wat stond erin?
Don: Niet veel. Uw hond maakt het goed, met een foto. Z'n Deense dog in een draaimolen in pretpark Tivoli.
Brok: Het evenwichtsorgaan van de Deense dog is opmerkelijk goed ontwikkeld. Het dier geniet veel van oefeningen die zijn vermogen te balanceren testen.
San: Er zijn de laatste tijd meer pressiegroepen he?
Don: Ze schieten als paddestoelen uit de grond: De vereniging 'boxer-belangen', de pressiegroep 'coupeer-niet-meer'; 'vrien- den van de bange bouvier'...
Brok: 'Tengels af van teckels'
Don: [Kijkt verbaasd]
Brok: Verzin ik ter plekke, maak je geen zorgen.
Don: Nou in elk geval, er staat elke dag wel een actie-voerder op de stoep, met een sandwich-bord om z'n nek, die m'n klanten probeert tegen te houden.
San: Wat is jouw visie Brokken?
Brok: De kern van het probleem is dit: De mensen weten niet meer wat nou het verschil is tussen een golden retriever en een golden delicious!
Don: Exact!
Brok: En in de trimbranche is men graag bereid, op verzoek van de kapitaalkrachtige eigenaar of bezitster, een golden retrie- ver op een golden delicious te laten lijken. Trimsalons staan door de recessie onder druk, en hebben alleen nog oog voor geld.
San: Actie-groepen zijn een logische reactie?
Brok: Ja. Er moet een antwoord komen tegen dierenleed. Ik bemoei me met honden, maar de situatie van honden is soms vergelijkbaar met die van kist-kalveren, batterij-kippen, gedetineerde wandelende takken en opgefokte nertsen.
San: U heeft ongetwijfeld voorbeelden van onrecht tegenover honden?
Brok: Er zijn eigenaars die naar de Kanarische eilanden willen voor vakantie. Moeten ze doen, maar ze moeten dan natuurlijk niet Bero aan een boom binden in het bos. Er zijn eigenaars die op een zolderverdieping willen wonen. Moeten ze doen, maar Hero krijgt er wel mooi artrose van de achterpoten van. Oudere dames houden van hygiene. Is ook reuze-belangrijk, maar ze moeten hun schoothondjes niet met 'head-and-shoulders' gaan wassen, krijgen ze infecties van en ontstoken oogjes.
San: En wat gaat er fout in trimsalons?
Brok: Die verbreden hun pakket. Als een eigenares van een bouvier een coup soleil wil voor haar bouvier dan kan dat.
Don: Nee hoor.
Brok: Ik zag anders wel een flesje peroxide.
Don: O ja, alleen voor eigen gebruik.
San: Is er ook psychologisch hondenleed?
Brok: Verlatings-angst bij Bero uit het bos. Castratie-angst bij gecoupeerde boxers en bouviers, smet-vrees bij dwergpoe- dels, contact-stoornissen bij gemuilkorfde hondjes en een bouvier met coupe de soleil is voor een beetje reu ook weinig aantrekkelijk meer. Sommige hondjes worden tot ongewenste intimiteit aangezet, ook een groot probleem. Verknipte hondjes zat hoor. Snappen jullie deze dingen?
Don: U zet mij wel aan het denken Brokken, u zet mij wel aan het denken; over couperen en zo, en over shampoo. Dat dieren dus eigenlijk heel anders zijn dan mensen.
Brok: Van mensen heb ik geen verstand.
Don: Ik juist weer wel.
San: Die combinatie moet ik hebben. Ah bon, ik heb stof genoeg voor prikkelende vragen en een leuk debatje. Ik geloof dat het tijd wordt te vertrekken.
Brok: Ja, het asiel wacht. Kom. [Trekt jas aan].
Don: U kunt heel gemakkelijk hier vandaan met de bus naar het station! Wij brengen u wel even [De heren knikken]. Oh, Brok- ken, in alle opwinding heb ik u niet eens koffie aangeboden!
Brok: Een beetje alleenstaande zorgt zelf voor z'n koffie, en een veldfles is nooit weg! [klopt op z'n veldfles] Het aroma komt me tegemoet, zodra ik het dopje opendoet. [Neemt slok]
San: [Kijkt enigszins gegeneerd toe]
Don: Oh Tim!
San: He?
Don: Jou heb ik geen tweede kop aangeboden!
San: Wagons lits, Donna, wagons lits. [Mannen staan gereed om rechts de deur uit te gaan]
Don: [uitsluitend tegen het publiek] Wie o wie heeft een slaapcoupe van wagons-lits?
[DOUCHE-GELUID]
San: He? [Zo van: wat is dat]
Don: Oh [tikje minachting] Barry.
San: Barry?
Don: Barry.
Brok: Berrie-berie is een tropische ziekte.
Don: Zoiets is hij inderdaad [pakt Tin-Tin op], he Tin-Tin? Een soort ziekte.
[Drietal af] [Geluid dichtslaande deur] [DOUCHE-GELUID blijft, licht vrijwel uit]
[Opeens gaat het licht in de douche-cabine aan, tegelijkertijd schuift Barry de gordijntjes met een ruk open]

Bar: Donna [Luid] Donna! Donna! Verdomme. Altijd hetzelfde met wijven. Heb je ze nodig dan zijn ze er niet. Heb je andere leuke dingen te doen dan zijn ze er wel. [Even pauzetje]. Op een dag lijn ik haar aan. [Gaat door met douchen] [Vrij lang stil] Eigenlijk, eigen- lijk, eigenlijk zou je in de douche een telefoonaansluiting moeten hebben: Ten eerste: als de telefoon gaat, en je bent in de douche, dan neem je daar op. Ten tweede [hier verandert z'n barse manier van praten in zwoel geleuter], zonder omnummeren, kun je in de douche, wat toch een lekkere warme plek is, met stromend water, met warm stromend water, 06-nummers bellen. Hallo Tirol, hallo hete gele, hallo hitsig schoolding, hallo bezwete Kitty. Wat een idee Barry, wat een idee. Makkelijk uitvoerbaar als het kreng tweederde deel van de kosten op tafel legt. Ik breng het gewoon als iets zakelijks.[Even pauze] Of een fax in de douche. Hello darling, can I fax you tonight? Nee fax-blaadjes worden hier te nat. Vrouwtjes, vrouwtjes, vrouwtjes. [Draait zich een slag, en zingt-neuriet 'Donna-Donna-Donna', Douche-geluid uit, droogt zich af, licht in douche uit]

[Donna [met Tin-Tin] op van rechts.]
Don: Ber, we zijn thui-uis. [Geen reactie]. Is er niet. Kom op Tin-Tin we gaan wachten tot de bus langs komt. Kunnen we naar echte mannen kijken. [Donna gaat half liggen, midden van het toneel, links van haar Tin-Tin, kop naar rechts]
Als je ze ziet: zwaaien he? - Goed opletten vrouwke, busje komt [even pauze] spoedig. [Vanuit de douche-cabine kijkt Barry enigszins dreigend toe, Tin-Tin en Donna zien dit na- tuurlijk niet] - Nee Tin-Tin, dat is geen bus, bussen plassen niet in het park. Opletten hoor. Wat een geblunder met die koffie, he? Maar juist door dat gestuntel weet ik meer, Brok- ken heeft geen vrouw, 'alleenstaande', dat hoorde je toch? Zeg je dat ik geen enkele kans maak bij die man? Nee toch, Tin- Tin, zo'n stoot die man, zo'n stuk, zo zichzelf. Tim is ook leuk, is ook zo. Oh met Tim wil ik ook echts 's, , een be- schuitje eten. Tim is veertien keer meer waard dan Ber. Be- stond de vliegende tering nog maar Tin-Tin, dan gaven we die aan Ber [Uiteraard is Barry hier wel erg geinteresseerd]. Maar toch meisje, Tim heeft iets zij-igs. - Misschien wil je ze allebei? Vraag je dat? Tim en Brokken? [Lachje] Stouterd! Ondeugend dier! Je zegt: We zijn toch gewoon vrouwen onder elkaar? Is zo. Of ik het zou willen? En hoe ik het zou willen? Mag ik daar over denken, zeg je dat, dat dat best mag. Ik denk, let jij op de bus. [Even denkpauze].
Een zomerse wandeling door de Gooise bossen. Tim ruikt naar Brut, Brokken ruikt al naar de herfst. We veren over het mos. Bij een vennetje trekken we alles uit, alles! We geven ons over aan het water. In het midden van het vennetje zwemmen we langs, boven, onder, en tussen elkaar door. Als een school vissen in de stille oceaan. [kijkt naar Tin-Tin]. Of we ook poedelen? Wat is dat nou weer voor een rare vraag? [even stil]. Nou ja, misschien wel, misschien wel, naakt poedelen, waarom niet. [Even stil]
Dan sturen Brokken en ik Tim naar de kant, daar ligt jouw plaid, die groene ja, en Tim moet daar alvast beschuiten smeren. Brokken pakt me vast. Ik ben een stuk hout in de greep van een bankschroef, maar hij is verder zacht voor me, zo zacht. Hij omhelst me steeds milder en milder, kust me overal, kust me vooral onder het water-oppervlak, helemaal nat. Ik duw hem naar ondieper water, hij heeft me door en wil ook niet eeuwig meer wachten, hij sleurt me naar een zandbank en dan Tin-Tin, daar Tin-Tin, daar neemt hij mij. Oh, op de zandbank van Donna en Brokken, daar doen we het, over and over again, over and over again, over and over again.
[Barry is nu gevaarlijk dichtbij gekomen, hij staat achter een tafeltje met shampoo links, tondeuze midden en coupeerschaar rechts, als een soort rechter annex beul].

Don: Daar zijn ze! [Donna leeft zich uit door te zwaaien naar (fictieve) passanten in de bus] [In de tussentijd komt Barry in actie: Hij smeert Tin-Tin in met knalrode shampoo] [Donna werpt een handkus als afscheid] [Tegelijkertijd zet Barry de tondeuze aan] [Donna's blik keert zich eerst naar achteren naar de tondeuze, maar dan ziet ze dat Tin-Tin hele- maal rood is, ze kruipt er iets naar toe] [Barry stelt zich rechts achter Donna op, met de coupeerschaar] Barry: [Luid] Teef! [Donna schrikt zich wezenloos, kijkt om naar Barry, waarbij vlecht haar op de rug valt] [Met een felle beweging knipt Barry haar vlecht eraf] [Donna kruipt naar Tin- Tin] [Barry klikt tondeuze uit, en ramt bordje trimsalon eraf en geeft nog een trap waardor de tekst wordt: Happy END] [Licht dimmen] [Donna staat moeizaam op, pakt vlecht en Tin- Tin] [Donna zorgt dat het bordje Happy wegvalt] [Donna snel af] [Heel kort spot op END] [Spot uit].

EINDE